Wat ik heb geleerd van deeltijds te werken … en hoe dit mijn carrière niet geschaad heeft.
In deze blogpost vertel ik je binnen welke context ik koos om deeltijds te werken, welke limiting beliefs ik had en wat ik ervan geleerd heb. Ik behandel kritische competenties zoals planning, laserfocus en kwaliteit. En de nood aan culturele veranderingen en perceptieverruiming. Het begin van mijn verhaal speelt zich af in 2015 en ook vandaag in 2023 blijft het een relevant thema (lees bijvoorbeeld het artikel in De Tijd over de deeltijdse CEO).
Ik heb bijna 4 jaar in een 4/5 regime gewerkt en tijdens die periode is mijn rol steeds blijven groeien (groter team, meer verantwoordelijkheden, promoties). Lees mee hoe ik dat heb aangepakt.
Het jaar is 2015. Ik ben zwanger en word voor de 1e keer teamleader.
Ik ben zwanger van mijn 1e dochter en word voor de 1e keer teamleader. Even slaat de twijfel toe of het wel mogelijk is om zowel mama te zijn als een team te leiden. Maar mijn eigen manager geeft me een duwtje in de rug dus ik spring met knikkende knieën in mijn nieuwe functie. Ik ben gedreven in mijn carrière en denk op geen enkel moment na over ouderschapsverlof of deeltijds werken na de geboorte van mijn dochter. Ik ga ervan uit dat ik na mijn bevallingsverlof gewoon voltijds terug kom werken. Op dat moment is er ook geen enkele andere manager in mijn directe omgeving die minder dan voltijds werkt dus het lijkt gewoon niet echt iets dat je doet. Ik plan wel om iets langer dan 15 weken thuis te blijven. Daar zie ik wel een aantal voorbeelden van in het bedrijfsleven en onder het motto “als ze je 3 maanden kunnen vervangen, dan kunnen ze dat ook voor 4 maanden” plan ik om iets langer thuis te blijven.
En plots staat mijn wereld op zijn kop
Eind 2015 word ik voor de allereerste keer mama. En zoals alle first time mommies kunnen beamen, zet dit mijn wereld op zijn kop. Wanneer het moment nadert om terug te gaan werken, krijg ik het plots benauwd. Hoewel ik mijn werk heel graag doe, heel veel steun & vriendschap ervaar van mijn collega’s en ik ook wel uitkijk naar het opnieuw aanboren van een ander deel van mijn hersenen, kan ik het me niet inbeelden om mijn dochtertje 5 dagen per week zo weinig te zien. Op dat moment (pre-corona) pendel ik dagelijks van Antwerpen naar Brussel dus de reistijden maken dat ik lang van huis ben. Ik bespreek de opties met mijn vroedvrouw en zij oppert ouderschapsverlof onder de vorm van een 4/5 regime.
Deeltijds werken kan toch niet in mijn situatie? Of wel…?
Meteen komen alle “limiting beliefs” naar boven: dit is niet mogelijk, toch zeker niet in mijn positie, ze gaan dat nooit goedkeuren, ik ga mijn werk niet rond krijgen,… En tóch moedigt ze me aan om het te overwegen. Het zaadje is geplant en het idee begint te rijpen…
Enkele dagen later heb ik een lunch gepland met mijn manager en ik trek mijn stoute schoenen aan om de vraag te stellen. Ik ga er van uit dat het een “neen” zal worden maar verrassend genoeg krijg ik vlot een “ja”. Subtiel voel ik wel meteen aan dat mijn objectieven niet zullen wijzigen… dus het voelt een beetje aan als een “ja maar”. Een “ja maar” die ik met beide handen grijp want het enige dat voor mij telt op dat moment is die extra dag thuis met mijn dochter. (zoals je kan lezen was dit een puur emotionele keuze, bye bye rationaliteit op dat moment).
In mijn toenmalige functie was ik verantwoordelijk voor het behalen van een bepaald (ambitieus) omzetdoel alsook het opleveren van een product roadmap.
Die (team)targets waren onafhankelijk van mijn werkregime… Ik maakte me sterk dat het me wel zou lukken op 4 dagen ipv 5. En met veel goede moed, een portie goesting en een gevoel van overwinning ging ik terug aan het werk.
Wat ik geleerd heb van 4 jaar deeltijds te werken
Nu ik terugkijk op deze periode heb ik een aantal belangrijke zaken geleerd tijdens deze periode die me later tijdens mijn loopbaan nog steeds goed dienen. Ik deel ze graag met jou:
- Laser focus is cruciaal: wanneer je 20% minder tijd hebt dan je collega’s dan leer je nog beter hoofdzaak van bijzaak te onderscheiden. Ik ging (en ga nog) steeds te werk vanuit mijn finale objectieven: wat wordt er verwacht? tegen wanneer? welk acties hebben de grootste impact om mijn objectieven te bereiken? Het stelde me in staat om de ruis beter weg te filteren en te focussen op de meest impactvolle acties.
- Kwaliteit is je visitekaartje: naar mijn ervaring is het veel belangrijker wát je oplevert, dat je dat consistent doet en voldoet aan de verwachtingen dan dat je elke dag van 9 tot 5 aanwezig bent op kantoor. Zet in op kwaliteit en dit zal positief afstralen op jouw professionele reputatie (veel meer dan dat deeltijds werken negatief zal afstralen).
- Planningskills zijn key: Ook effectiever plannen is iets dat ik heb geleerd door een dagje minder te hebben in de week. Ik keek (en kijk nog steeds) naar zowel mijn korte termijn als mijn lange termijn activiteiten en zorg dat ik alles voldoende op tijd kan inplannen om tijdig op te leveren. Zeker wanneer je met anderen samenwerkt is het heel belangrijk om jouw dagje afwezigheid in te calculeren in de deadlines en goed te communiceren. Dit lukte uiteraard niet altijd even goed … Zo werden alle dossiers voor het executief comité steeds op vrijdagmiddag ingediend en was vrijdag mijn 4/5 dag. Het was mijn doel om steeds op donderdagavond in te dienen maar voor complexe dossiers met veel stakeholders kwam het wel eens voor dat ik tijdens het middagdutje van mijn dochter toch nog de laatste wijzigingen moest doorvoeren. Toch geeft het veel rust dat 95% al klaar is op donderdagavond. Plannen zorgt er ook voor dat je keuzes moet maken in je activiteiten en beter een zicht krijgt op wat je wel en niet zal kunnen opleveren.
- Krijg duidelijkheid rond je sterktes & te verbeteren competenties: wanneer je minder tijd hebt om je objectieven te behalen dan wordt het sneller duidelijk welke activiteiten heel vlotjes gaan (in mijn geval was dat toen bv presentaties maken & executive briefings schrijven) en welke activiteiten meer aandacht & tijd vragen (bij mij was dat toen bv financiële forecasts maken en gebalanceerde evaluaties schrijven). Ik ging toen enerzijds meer taken naar me toe trekken waarvan ik wist dat ik ze vlot en met hoge kwaliteit kon opleveren. Dit zorgt voor positieve energie en erkenning. Anderzijds ging ik bijkomende trainingen volgen om de competenties die ik nodig had in mijn functie en nog niet helemaal onder de knie had verder te ontwikkelen.
- Je kan het voorbeeld worden dat je zelf niet hebt gehad: zoals gezegd had ik geen voorbeeld in mijn rechtstreekse omgeving van een andere ouder in een managementfunctie die 4/5 werkte. Daardoor was het beangstigend om de 1e te zijn… maar heel snel bleek het ook een accelerator voor andere mama’s. Dankzij mijn “precedent” kreeg een andere mama ook goedkeuring voor haar 4/5 die voordien eerst een neen had gekregen omdat het niet de juiste timing leek volgens haar manager… Wanneer je de angsten van anderen kan wegnemen (zowel van de mama’s als van de managers) door een voorbeeld te stellen, dan kunnen er plots veel meer dingen. Dit blijft voor mij nog steeds het toppunt van wat ik professioneel heb kunnen bereiken met mijn ouderschapsverlof.
- Educatie binnen het bedrijf is misschien nodig : zeker wanneer het zeldzaam is dat er deeltijds wordt gewerkt (in bepaalde functies) zal het nodig zijn om dit meerdere keren uit te leggen (“ik ben niet beschikbaar op vrijdag”). Het is zo vanzelfsprekend dat iedereen er elke dag is dat je het je collega’s niet kwalijk kan nemen dat ze het na de 1e keer over het hoofd kijken bij het plannen van een workshop of het zetten van een scherpe deadline. Herhaal respectvol wat mogelijk is voor jou. Je zal mogelijks ook wat commentaren krijgen (“ben je er weer niet?”). Neem dit niet persoonlijk, misschien zouden de collega’s ook graag een dagje per week minder werken? En zoals reeds gezegd draait het niet om wanneer je er bent maar wel om wat je oplevert en met welke kwaliteit.
- Bedrijfscultuur en management spelen een belangrijke rol: niet elke manager en niet elk bedrijf is al even vergevorderd op dit gebied en dit kan moeilijk zijn om te ervaren / overkomen. Sommige managers durven werknemers die deeltijds werken op het eerste zicht te bestempelen als niet ambitieus, ze niet in rekening houden bij de volgende promotieronde,… Prove them wrong! Wanneer je wel de ambitie hebt om tijdens deze periode in je leven voor je carrière te gaan, wees er expliciet over. Toon dat je de verantwoordelijkheden aan kan, zet je kwaliteitsvol werk in de kijker!
Ik heb in totaal bijna 4 jaar deeltijds gewerkt (bij mijn beide dochters ben ik meteen na de geboorte in een 4/5e regime gestart). Ik heb hier 0.0 spijt van. Dit zijn jaren die niet meer terugkomen en ik heb toen mijn gevoel gevolgd.
De impact van deeltijds werken op mijn carrière
Naar mijn gevoel heeft dit weinig invloed gehad op mijn carrière. Ik ben blijven inzetten op kwaliteit, het ontwikkelen van mijn skills en het behalen van resultaten. Tijdens deze periode ben ik ook blijven doorgroeien (meer verantwoordelijkheden, groter team en mijn weg getimmerd naar een hoge functie). Daarnaast heb ik enorm genoten van mijn dagje per week 1-on-1 time met mijn dochter(s). Het leven is een marathon, geen sprint. Kijk rond en geniet van de verschillende fases van je leven (privé en werk).
Disclaimer
Belangrijke disclaimer: Ik besef dat dit een persoonlijke keuze is en ik oordeel dan ook helemaal niet over iemand anders. Ik deel enkel mijn persoonlijke verhaal in de hoop dat dit iemand anders moed kan geven om minder betreden paden te bewandelen. Het is helemaal oké wanneer je ervoor kiest om tijdens deze periode even niet voluit voor de carrière te gaan. Ik heb ergens gehoord dat het leven een aaneenschakeling van seizoenen is en misschien is dit het seizoen dat jij het even rustiger aandoet. Ook dat is helemaal oké wanneer JIJ dat wilt. Niet wanneer je bedrijf je een rijtje achteruit schuift… Ga vooral voor je eigen geluk.
Samen aan de slag?
Wil je graag samen aan de slag om jouw leiderschap verder te ontwikkelen? Bekijk mijn aanbod en neem contact met me op zodat we samen kunnen bekijken wat het beste bij jou past.